FAMILIEDINER

In Nederland doe ik niet graag de boodschappen, maar daar denk ik in Spanje heel anders over. Zo is er dicht bij ons huis een favoriete supermarkt, waar de mensen ontspannen in het Spaans met elkaar staan te keuvelen (vaak midden in het gangpad) en waar de producten zo heerlijk mediterraan zijn. Geen gehaast of ergernis bij de kassa als de caissière wat extra aandacht besteed aan de ouderen of de kleine kindjes, integendeel. Op zaterdag zijn er veelal oudere dames, met enorme boodschappenlijsten, in de supermarkt te vinden en wordt er flink ingeslagen voor het familiediner. Een mooie traditie waar men veel waarde aan hecht. Ik sta tussen de druk babbelende dames bij de visafdeling in de rij en zie vol verbazing wat zij aan exotische exemplaren bestellen. Ondertussen heb ik gekozen voor een herkenbare zalmmoot, maar om niet geheel af te gaan in deze groep wijs ik ook nog twee grote en nog intact zijnde vissen aan, al heb ik geen idee wat ik er mee aan moet. Na het schoonmaken en fileren krijg ik, in een plastic zakje, de afgehakte viskoppen aangereikt en ik deins achteruit als ik word aangestaard door glazige ogen. De bejaarde dames moeten hier érg om lachen, maar zien ook hun kans waar om te onderhandelen wie recht heeft op deze lekkernij. Ondertussen rakelen ze heel wat heerlijke recepten op waarbij je niet zonder die koppen kunt. Wat zou ik graag eens aanschuiven bij zo'n Spaans familie diner, bedenk ik mij als ik naar de zalm op mijn bord kijk.