Mañana, mañana…
De eetcultuur in Spanje is voor ons soms nog verwarrend, net zoals de siëstatijd en het begrip mañana.
Zo gaan wij op een dag naar de garage in een klein dorpje, de remlichten van de auto functioneren niet goed.
Zo’n bezoek aan de garage is een sociale gebeurtenis, een leuk samenzijn ook als je geen auto hebt, alles gaat gemoedelijk.
Er wordt een tijd voor reparatie genoemd, maar tel daar dan nog maar iets bij op.
Wat heeft dit nu met de eetcultuur te maken, zou je denken!??
Het wachten kost tijd en de Spanjaard vult die graag in met eten, drinken en vooral met praten.
“Als wij naar buiten lopen horen wij de gepassioneerde gesprekken en het gelach ons tegemoet komen en dat vraagt om een kijkje. In de meest ongezellige omgeving blijken zich toch leuke eettentjes te bevinden en het is daar heel gangbaar om einde ochtend al te proosten met een glas rode wijn, met daarbij een nootje en olijfje”
Ondertussen worden er heel wat onderwerpen besproken.
In onze cultuur zou dit niet passen in een werkdag, maar de Spanjaarden hebben er een naam voor…….la merienda, het tussendoortje.
En als je deze tijd te lang laat duren, dan loop je tegen de siësta aan.
Oftewel, kom later of morgen maar terug voor de auto. Mañana, mañana.